Jak już wcześniej wspominaliśmy system kontroli dostępu to zbiór elementów łączący w dużej mierze oprogramowanie nadzorcze z urządzeniami wykonawczymi w celu realizacji określonych czynności oraz ich rejestracji w bazie danych.
W odróżnieniu do systemów bazujących na pasywnym RFID, systemy Aktywnego RFID działają z większym zasięgiem odczytu dzięki wbudowanej w transponder baterii zwiększającej moc nadawania. Zwiększony zasięg w tym wypadku okupiony zostaje krótszym czasem działania oraz większym rozmiarem transpondera, lecz w niektórych zastosowaniach takie podejście jest kluczowe.
Sprzętowe składniki aktywnego systemu kontroli dostępu obejmują czytniki dalekiego zasięgu ACTS-2, które za pośrednictwem interfejsów RS232/RS485, WIEGAND lub 1-Wire łączą się z systemem sterującym, który na podstawie odczytanych praw użytkownika z transponderów ATPLA-S/N sterując elektrozamkiem, elektrozworą lub innym urządzeniem typu: kołowrót, bramka, szlaban - dopuści użytkownika do wejścia/wjazdu do danej strefy. Cechą szczególną transponderów ATPLA-S jest możliwość ich odczytu z odległości do 5 metrów kiedy znajdą się w polu działania czytnika ACTS-2 (125kHz), podczas gdy transpondery ATPLA-N (869MHz) dzięki cyklicznemu nadawaniu swojego ID mogą osiągnąć zasięg do 200 metrów. Transpondery ATPLA-N oraz ATPLA-S posiadają swoje własne unikalne ID o długości do 4 bajtów i mogą być programowane przez administratorów systemu za pomocą czytnika i programatora PAC-AU podłączanego do dowolnego komputera za pomocą interfejsu USB.
Przykładem takiej aplikacji może być chociażby system, w którym transponder ATPLA-S znajduje się w pojeździe (być może na stałe) i bezobsługowo steruje przykładowo bramą garażową bądź szlabanem parkingowym. Jak w przypadku każdej aplikacji RFID możliwości zastosowań są niemal nieograniczone i zależą wyłącznie od inwencji twórczej projektanta..