W listopadzie 1994 roku CiA opublikowało pierwszą wersję specyfikacji CANopen: CiA 301 jednego z najbardziej udanych projektów badawczych ESPRIT. Historia sukcesu CANopen jest wyjątkowa, ponieważ nie była promowana przez jednego dużego dostawcę, ale przez wiele średnich i małych firm oraz producentów maszyn.

Na początku specyfikacja CANopen nosiła nazwę „Profil komunikacyjny oparty na CAL dla systemów przemysłowych”. Został on opracowany pod patronatem ESPRIT (European Strategic Program on Research in Information Technology - Europejskiego Strategicznego Programu Badań w Technologii Informatycznych), programu badawczego Wspólnoty Europejskiej.

Tytuł projektu 7302 brzmiał ASPIC, skrót od „Automation and Control Systems for Production Units using an Installation Bus Concept”. Jego celem było opracowanie architektur i urządzeń kontrolnych umożliwiających elastyczne i modułowe łączenie istniejących jednostek produkcyjnych. Naukowcy pod kierownictwem dr Mohammada Farsiego (University of Newcastle) i Stefana Reitmeiera (Bosch) postanowili wykorzystać protokół CAN Application Layer (CAL), opracowany przez CiA. CAL było podejściem opartym wyłącznie na warstwie aplikacji zgodnie z modelem OSI (otwarte połączenia systemów).

CANopen dla urządzeń RFID

Profil CiA 445 określa działanie interfejsu CANopen z urządzeniami RFID, które odczytują lub zapisują bezprzewodowo dane z/do transponderów RFID. Projektant systemu może wybierać pomiędzy urządzeniami CANopen różnych producentów, realizującymi tę samą funkcjonalność zgodną z profilem. Zapewnia to pełną dowolność wyboru dostawcy urządzeń oraz interoperacyjność oraz elastyczność, tak ważną w środowiskach przemysłowych, pozwalającą na szybkie dostosowanie aplikacji do rosnących wymagań. Do rozwoju, analizy i konserwacji urządzeń można wykorzystać gotowe narzędzia CANopen.

Profil CiA 445 określa cztery klasy urządzeń RFID, począwszy od urządzenia czytnika RFID z jednym transponderem i jedną obsługiwaną częstotliwością do wielu urządzeń czytnika/zapisu RFID z wieloma transponderami i wieloma obsługiwanymi częstotliwościami. Ogólnie rzecz biorąc, polecenia wyboru (określenie docelowych grup tagów), polecenia inwentarza (identyfikacja pojedynczych tagów z grupy) i polecenia dostępu (odczyt/zapis pól pamięci tagów, zablokowanie tagu lub zabicie tagu) są niezbędne do sterowania czytnikami RFID. Zdefiniowane parametry aplikacji obejmują zewnętrzne polecenie wyzwalające (rozpoczęcie odczytu lub zapisu), zdarzenia wskazujące na wejście/wyjście transpondera z obszaru odczytu (w tym odpowiedni licznik), liczbę transponderów w obszarze odczytu oraz błędy, które wystąpiły podczas ostatniego dostępu do odczytu lub zapisu.

Czytniki RFID z obsługą interfejsu CANopen

Potrzebujesz rozwiązania RFID opartego na protokole CANopen? Napisz do Nas!